Μέρος 3: «Κάτω από την επιφάνεια – Η FW47 και η δύναμη του εδάφους»

Δάπεδο, διαχύτης, beam wing και ροές πίσω από το μονοκόκ

Αν το εμπρός τμήμα ενός μονοθεσίου “καθοδηγεί” τον αέρα, τότε το πάτωμα και το πίσω σύστημα τον αξιοποιούν στο έπακρο. Από το 2022 και μετά, τα μονοθέσια της F1 λειτουργούν με την αρχή του ground effect – και η FW47 είναι η πρώτη Williams που πραγματικά φαίνεται να το κατανοεί εις βάθος.

Η καμπύλωση του δαπέδου, η γεωμετρία των διαύλων Venturi, οι στροβιλιστές στις άκρες και ο διαχύτης στο πίσω μέρος συνεργάζονται ώστε να δημιουργούν τεράστιες ποσότητες κάθετης δύναμης από την πίεση του αέρα κάτω από το αυτοκίνητο.

🕳️ Venturi: Η αόρατη φτερούγα

Το πάτωμα της FW47 είναι σχεδιασμένο γύρω από δύο βασικά Venturi tunnels:

Ξεκινούν μπροστά από το cockpit, δίπλα στα sidepods, και εκτείνονται μέχρι πίσω.
Το “λαιμό” τους (throat) είναι το σημείο με τη μικρότερη διατομή, όπου ο αέρας επιταχύνεται.
Από εκεί και πέρα, η διατομή ανοίγει προς τον διαχύτη, μειώνοντας την πίεση και “ρουφώντας” το μονοθέσιο προς το έδαφος.

Η Williams εργάστηκε σε λεπτομέρειες όπως η κλίση του throat, το ύψος των τοιχωμάτων, και το “kick-line” του διαχύτη για να βελτιώσει το φαινόμενο Venturi και να ελαχιστοποιήσει την αποκόλληση της ροής (που οδηγεί σε απώλεια downforce ή πορποίσινγκ).

🌀 Edge Winglets & Strakes – Το σφράγισμα του δαπέδου

Μία από τις πιο εμφανείς καινοτομίες στο πάτωμα της FW47 είναι οι ακμές με “φτεράκια” (floor edge winglets):

Μικρές προεξοχές που ενισχύουν την ταχύτητα ροής στις άκρες του πατώματος.
Δημιουργούν ελεγχόμενους στροβιλισμούς που λειτουργούν σαν “σφραγίδα” (seal) για το πάτωμα.
Προστατεύουν τη ροή μέσα στα tunnels από την ατμοσφαιρική πίεση έξω από το δάπεδο.

Το αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερη αναρρόφηση χωρίς πορποίσινγκ – καθώς και σταθερότερη αεροδυναμική απόδοση υπό φορτία και yaw.

Σε σχέση με τη FW45, όπου τα edges ήταν σχεδόν επίπεδα, και τη FW46, όπου υπήρχε μόνο βασική προεξοχή, η FW47 έχει πολλαπλά επίπεδα ενεργού γεωμετρίας στις άκρες του πατώματος – δείγμα μιας ομάδας που κατανοεί πλέον πώς να χειριστεί το ground effect.

🧱 Διαχύτης: Ο τελικός “απορροφητής” πίεσης

Ο διαχύτης (diffuser) είναι το τελικό στάδιο της ροής από το Venturi. Στην FW47:

Είναι προσεκτικά σμιλεμένος, με αυξημένο ύψος, εντός των κανονισμών.
Οι κάθετες λεπίδες (strakes) κατευθύνουν τον αέρα και τον βοηθούν να αναπτυχθεί σταδιακά χωρίς αποκόλληση.
Το “boat-tail” σχήμα του δαπέδου στο τέλος αυξάνει τον ρυθμό εκτόνωσης.

Ο διαχύτης λειτουργεί συνεργατικά με την beam wing και το καπάκι του κιβωτίου για να αυξήσει το φαινόμενο υποπίεσης χωρίς προσθήκη drag.

Σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, η περιοχή του διαχύτη δείχνει πιο γεμάτη, πιο ενεργή και καλύτερα ενσωματωμένη με το σύνολο του πατώματος, με τη γεωμετρία να μοιάζει περισσότερο με αυτήν κορυφαίων ομάδων όπως η Red Bull.

🪶 Beam Wing: Το “ανεπαίσθητο” βοηθητικό φτερό

Η beam wing είναι η μικρή αεροτομή κάτω από την κύρια πίσω πτέρυγα και πάνω από τον διαχύτη. Η Williams στη FW47 χρησιμοποιεί:

Διπλό στοιχείο (δύο πτερύγια), για μεγαλύτερη αλληλεπίδραση με τη ροή.
Αυξημένη γωνία προσβολής στο πάνω στοιχείο, ώστε να ενισχύει την ταχύτητα ροής στον διαχύτη.
Αποσπώμενη διαμόρφωση για χρήση σε αγώνες χαμηλής αντίστασης (Monza, Spa).

Η beam wing λειτουργεί σαν “ενεργοποιητής” του διαχύτη – δημιουργεί χαμηλή πίεση πίσω του, και έτσι βοηθά στην εξαγωγή του αέρα από το δάπεδο.

🧠 Ενορχήστρωση ροών = ισχύς

Όλα τα παραπάνω στοιχεία συνδέονται στενά:

Το δάπεδο στέλνει ροή στον διαχύτη.
Ο διαχύτης τραβάει τον αέρα από τα tunnels.
Η beam wing βοηθά τη ροή του διαχύτη.
Η κεντρική πτέρυγα διαμορφώνει τον πίδακα προς τα έξω (exhaust plume), ενισχύοντας όλο το σύστημα.

Η FW47 είναι το πρώτο μονοθέσιο της Williams από το 2022 και μετά που ενσωματώνει με τέτοιο συντονισμό τις πίσω αεροδυναμικές δομές.

🏁 Συμπέρασμα

Το αεροδυναμικό δάπεδο και το πίσω τμήμα της FW47 δείχνουν ότι η Williams έχει αποβάλει την ανασφάλεια του “παρατηρητή” και πλέον σχεδιάζει με βάση εμπειρία, ανάλυση και πρόβλεψη.

Το αποτέλεσμα είναι σταθερή παραγόμενη κάθετη δύναμη, καλύτερη απόκριση σε υψηλές ταχύτητες και πιο ουδέτερη συμπεριφορά σε διαδοχικές αλλαγές κατεύθυνσης.

Η διαφορά από τις προηγούμενες χρονιές; Τώρα, ο αέρας δουλεύει για τη Williams – και όχι ενάντια της.