Ο κινητήρας εσωτερικής καύσης, σε συνδυασμό με την τεχνολογία και την τεχνογνωσία πολλών ετών, εφαρμόζονται σε μια υψηλής κλίμακας απόδοση. Η κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού συναντά τους “πιλότους των μαχητικών” μονοθεσίων στην F1 και η αδρεναλίνη ζωντανεύει.
Αυτή ήταν μια μικρή εισαγωγή για να ανάψουν τα αίματα πριν μπούμε στο κύριο πιάτο. Και αυτό σίγουρα δεν σερβίρεται κρύο. Αντιθέτως, τσουρουφλάει και έρχεται με ένα mix γεύσεων από Oscar, Lando και φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει το αλατοπίπερο που ακούει στο όνομα Max Verstappen.
Στο προηγούμενο Grand Prix είδαμε τον Max να παλεύει “θαρραλέα” όπως μόνο εκείνος ξέρει στα όρια, προσπαθώντας να κρατήσει τις δύο McLaren πίσω του. Θα σταθώ λίγο εδώ και θα αναφέρω πως ο Max έχει δεχτεί πολλές φορές κριτική για την άμυνα αλλά και για την επίθεσή του. Προσωπικά, θα πω ότι ο Max... έφτιαξε μόνος του τον δρόμο του — αυτόν των πρωταθλητών. Από τα πρώτα του βήματα στη F1 έδειξε ότι δεν θα χαριστεί σε κανέναν και ότι θα τα παίξει όλα για όλα!
Σε αυτό, ο Ολλανδός ή “Βρόχινος Πρωταθλητής” έχτισε, πανέξυπνα θα έλεγα, μια άμυνα απέναντι στους άλλους οδηγούς. Αυτή η άμυνα είναι η φήμη του: το λιοντάρι που δεν θα χαριστεί σε κανέναν και σε τίποτα. Και μόνο στη σκέψη ότι κάποιος οδηγός θα τον πλησιάσει πόσο μάλλον να του επιτεθεί γνωρίζει ότι μπορεί να εμπλακεί σε σύγκρουση.
Πριν αρχίσει όμως κάποιος να λέει πως “αυτό δεν είναι σωστό”, θα συμπληρώσω: εφόσον παίζει στα όρια των κανονισμών, δεν μπορεί να κατακριθεί. Η FIA το επέτρεψε και ο Mad Max το εκμεταλλεύτηκε. Ναι, κάποιες φορές ίσως ξεπερνάει τα όρια. Όμως μιλάμε για θερμόαιμους οδηγούς με την αδρεναλίνη στα ύψη. Την πρόληψη αυτών των συμβάντων οφείλει να την αναλάβει η FIA, με ποινές, κλπ.
Και τώρα, στο ζουμί της υπόθεσης. Στο Μαϊάμι είδαμε δύο διαφορετικές προσεγγίσεις από τους οδηγούς της McLaren απέναντι στον Max Verstappen. Ο Oscar Piastri, ως ο πιο άπειρος, απέδειξε ότι είναι ψυχρός εκτελεστής. Δεν ήρθε στη F1 απλώς για να παλέψει ήρθε για να κερδίσει. Η προσπεραση του στον Ολλανδό έδειξε ωριμότητα και η κίνησή του ήταν ξεκάθαρη. Έχει μεγάλο potential μόλις στη 3η του χρονιά στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού και ήδη δείχνει από τι είναι φτιαγμένος.
Από την άλλη, είχαμε την επίθεση του Lando Norris. Εκεί είδαμε, θα έλεγα, μια κάποια νοχελικότητα από τον πρώτο κιόλας γύρο. Ο Max έδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι διατεθειμένος να συγκρουστεί, αν ο αντίπαλος δεν συναινέσει. Ο Βρετανός, για ακόμη μία φορά, οπισθοχώρησε, και ο Ολλανδός κατάφερε να παραμείνει μπροστά για λίγους ακόμα γύρους.
Η κρίσιμη ερώτηση εδώ είναι: “Τι να έκανε; Να καθόταν να χτυπήσουν;” Εγώ θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου και θα πω: ΝΑΙ. Έστω και αργοπορημένα, ο Lando έπρεπε να το έχει κάνει από πέρσι να προειδοποιήσει τον Max ότι κι εκείνος μπορεί να παλέψει στα όρια, ότι δεν θα οπισθοχωρεί διαρκώς, και ότι μπορεί κι αυτός να παίξει... βρόμικα.
Στο κλείσιμο, μένει η εξής ερώτηση: Ο Oscar θα δεχτεί την ίδια άμυνα – επίθεση από τον τετράκις “προς το παρόν” πρωταθλητή; Ή θα απαντήσει με το ίδιο νόμισμα; Είναι ο Oscar σαν τον Lando; Ή είναι, όντως, ο ψυχρός εκτελεστής;
Comments